χρόνος ανάγνωσης

7–10 λεπτά

Eχουμε ξανατονίσει πως όταν μας δίνεται η… ευκαιρία από άποψη χρόνου, θα προσπαθούμε να… παντρεύουμε παλιά μας άρθρα από το παλιό Fighting με το νεοσύστατο εδώ και λίγους μήνες Fightingsoul.blog. Kαι σήμερα είναι μια καλή τέτοια ευκαιρία, για… ρετρό κειμενάρα (είχε ανέβει πριν τον τελικό Κυπέλλου στο Αλεξάνδρειο) για να… θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Δεν είναι κακό που βλέπουμε την αποθέωση του Γκάλη που έχει επιστρέψει πια στους αγώνες της ομάδας τους, κακό είναι να νομίζεις πως είναι όλοι… χρυσόψαρα. ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ!

Παρακάτω, υπάρχουν και τρομερά πραγματικά ντοκουμέντα, ιδιαίτερα όταν τα διαβάζεις μετά από χρόνια, για το πως ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ… άρπαξε τον Γκάλη φέρνοντάς τον στην Αθήνα και τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ, το ταξίδι του «Νικ» με εισιτήριο με… άλλο όνομα (!), η ψαροταβέρνα όπου δείπνησαν στην Θεσσαλονίκη και η πρώτη… απόπειρα το 1979 όταν αγωνιζόταν σε κολλέγιο της Αμερικής που θα μπορούσε να γράψει την Ιστορία… ακόμα μια πιο διαφορετικά.

Δυστυχώς δεν θυμάμαι την πηγή των πιο κάτω ντοκουμέντων μετά τα βίντεο με τις ΥΒΡΕΙΣ των αρειανών στον Γκάλη, για να την γράψουμε και τώρα.

⤵️⤵️⤵️

Tο να μιλάς για «αυτοκρατορίες» τη στιγμή που έχεις να δεις… χαρά στα σκέλια δεκαετίες ολόκληρες σε καθιστά αυτομάτως ψεύτη. Το να προσπαθείς να συγκριθείς ανά πάσα στιγμή με τον αιώνιο επιβήτορα Παναθηναϊκό, παπαγαλίζοντας πολλές φορές… γαύρικες απόψεις σε καθιστά κομπλεξικό. Και για να πάω και στο θέμα του κειμένου μου, που κατ εμέ αποτελεί τον ΠΡΩΤΟ λόγο που τους δημιουργήθηκε απύθμενο κόμπλεξ. Το να το παίζεις τώρα… τιμητής του Γκάλη προσπαθώντας να δώσεις ακόμα και στα… παγκάκια το όνομά του, τη στιγμή που κάποτε τους έβριζες την μάνα, πως ακριβώς σε καθιστά;;;

Βλέπετε λοιπόν πως είναι όλα αυτά που ανέφερα στο ξεκίνημα; Βλέπετε πόσο εύκολο ήταν να το… αποδείξω μέσα σε λίγες γραμμές; Ακόμα πιο εύκολο που λέτε είναι να τους… θυμίσω με εικόνα πως υποδέχτηκαν τον τότε μεγαλύτερο αθλητή του ελληνικού μπάσκετ, πριν εμφανιστεί στα παρκέ ο τεράστιος Δημήτρης Διαμαντίδης. Με τον ίδιο τρόπο άλλωστε υποδέχονταν και τον Παναγιώτη Γιαννάκη που μαζί με τον Γκάλη «έχτισαν» την υποτιθέμενη και… χιλιοτραγουδισμένη «αυτοκρατορία» τους.

Τους είδατε; Εν χορώ έβριζαν την μάνα του μεγαλύτερου καλαθοσφαιριστή, το ίδιο έκαναν και για χρόνια και για την μητέρα του μετέπειτα κορυφαίου Δημήτρη Διαμαντίδη σε μια έδρα που αυτοαποκαλούν την… πιο μπασκετική έδρα της Ευρώπης. Γελάνε και οι… κατσαρίδες οι ξαδέρφες τους. Το πρόβλημα τους μάγκες και συνεπώς και το απίστευτο κόμπλεξ τους προκύπτει από το γεγονός πως ο Γκάλης τους παράτησε τότε για να αγωνιστεί σε ΜΕΓΑΛΗ ομάδα, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό για έναν αθλητή με φιλοδοξίες. Τότε πολλοί από εκείνους που υποστήριζαν την ομάδα τους, λόγω Γκάλη, έγιναν Παναθηναϊκοί και έκτοτε το ίδιο συμβαίνει με δεκάδες χιλιάδες μικρά παιδιά εκ Θεσσαλονίκης και τα οποία είναι… αδέρφια, παιδιά, ανίψια και ούτε ο καθεξής. Είναι να μην έχεις κόμπλεξ;

Τα χρόνια της μεγάλης… τρέλας των Γιαννακόπουλων

Ηταν η χρονιά που τα αδέλφια είχαν αποφασίσει να κάνουν τον Παναθηναϊκό δυναστεία. Την προηγούμενη σεζόν, το καλοκαίρι του 1991, είχαν ξεκινήσει με τους «μικρούς» και το καλοκαίρι του 1992 είχαν αποφασίσει να κάνουν τα «μεγάλα κόλπα» με σκοπό να κατακτήσουν το πρωτάθλημα και σταδιακά να μπουν στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Η κατάσταση που επικρατούσε στον Αρη αποτελούσε μοναδική ευκαιρία. Ο Νίκος Γκάλης διένυε τις τελευταίες ημέρες της καριέρας του στον ομάδα της Θεσσαλονίκης και ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν αποφασισμένος να τα δώσει «όλα για όλα». Οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού δεν λογάριαζαν λεφτά εκείνη την περίοδο. Είχαν κλείσει -με την περιβόητη ελληνοπόιηση- τους Σοκ και Κούουσμα, είχαν… αγγίξει τον Στόγιαν Βράνκοβιτς και παράλληλα δούλευαν πολλές υποθέσεις, ξοδεύοντας εκατοντάδες εκατομμύρια.

Η πρόταση – μαμούθ στον Γκάλη

Ο Παναθηναϊκός δεν ήθελε με τίποτα να χάσει την δεύτερη ευκαιρία που του παρουσιαζόταν για να αποκτήσει τον Γκάλη. Την είχε πατήσει μία φορά το 1979, όταν πλησίασε πρώτος τον Νικ στο κολλέγιο, αλλά αυτή η φορά έμοιαζε με μοναδική ευκαιρία. Ο Παναθηναϊκός έκανε μακράν την καλύτερη πρόταση από τις υπόλοιπες ομάδες. Κατά άλλους πρότεινε 650 εκατομμύρια για τρία χρόνια, κατά άλλους το ποσό έφτασε 800 εκατομμύρια για το ίδιο διάστημα, την ώρα που ο ολυμπιακός του Ιωαννίδη πρόσφερε 350 εκατομμύρια για διετές και ο Ηρακλής 450 εκατομμύρια για τριετές! Απ’ αυτό και μόνο ο Παναθηναϊκός είχε τεράστιο πλεονέκτημα στην υπόθεση και το μόνο που τον φόβιζε ήταν η τελευταία κίνηση του Αρη.

Το ταξίδι του Παύλου Γιαννακόπουλου στη Θεσσαλονίκη

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος χειρίζονταν κατ’ αποκλείστικοτητα αυτές τις υποθέσεις και στις 13 Ιουλίου αποφάσισε να κάνει την κίνηση – ματ. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, ανέβηκε στο Πευκοχώρι της Χαλκιδικής και το ίδιο βράδυ δείπνησε σε ψαροταβέρνα της περιοχής με τον Νίκο Γκάλη και τον Γιώργο Ραμπότα. Οι λεπτομέρειες μια τέτοιας συμφωνίας δεν θα μπορούσαν να χαλάσουν την μεταγραφή, από την στιγμή που ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού είχε αποφασίσει να δώσει «όσα – όσα» για να πείσει τον Νικ.

Ο Γκάλης, όπως τουλάχιστον ανέφεραν οι ρεπόρτερ της εποχής, περίμενε μέχρι την τελευταία στιγμή μια κίνηση καλής θέλησης από τον Αρη. Σύμφωνα μάλιστα με ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας», ο Γκάλης είχε πει το «ναι» στον Παναθηναϊκό, αλλά ήθελε ένα μικρό χρονικό περιθώριο για να συναντηθεί με τον Λέμπαν, τον ιδιοκτήτη της πολυεθνικής «Καραντάνια» που τότε φερόταν να ενδιαφέρεται για τον Αρη. Μάλιστα σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής, ένας δικηγόρος εν ονόματι Κουκουβίνος, φέρεται να είχε προτείνει στον Γκάλη συμβόλαιο 1 δισ. 100 εκατομμύρια δραχμές για τρία χρόνια, ποσό και πρόταση βεβαίως που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ…

Το ταξίδι του Γκάλη στην Αθήνα

Στις 14 Ιουλίου, ο Παύλος Γιαννακόπουλος φέρεται να συναντήθηκε μόνο με τον Γιώργο Ραμπότα για τις τελευταίες λεπτομέρειες της συμφωνίας, με τον στενό συνεργάτη του Γκάλη να έχει εκδώσει τέσσερα αεροπορικά εισιτήρια, δύο για το ίδιο βράδυ και άλλα δύο για την επόμενη μέρα το πρωί, ανάλογα με το τι θα συμβαίνε στην περίπτωση του Αρη. Τελικά, ο Νικ έφτασε στην Αθήνα στη μία μετά τα μεσάνυχτα της 14ης Ιουλίου και μάλιστα ταξίδεψε με άλλο όνομα προκειμένου να μη γίνει αντιληπτός από τους δημοσιογράφους που εκείνη την περίοδο έψαχναν σαν… δαιμονισμένοι την υπόθεση «Γκάλη».

Οι ρεπόρτερ είχαν στήσει καρτέρι στο Ελληνικό, μελετούσαν τις πτήσεις από Θεσσαλονίκη και στήνονταν σαν τους τουριστικούς πράκτορες με τα ταμπελάκια, περιμένοντας μήπως και δουν τον Γκάλη να βγαίνει από την αίθουσα αφίξεων! Ο Γκάλης, μαζί με τον Ραμπότα προσπάθησε να τους ξεγελάσει, με την άφιξη αργά το βράδυ στην Αθήνα, ωστόσο η πληροφορία διέρρευσε και όπως ήταν φυσικό η είδηση κυκλοφόρησε το πρωί της 15ης Ιουλίου του 1992.

Το δωμάτιο σε άλλο όνομα και ο όρος για τις… ψαροταβέρνες

Το αεροπορικό εισιτήριο ήταν σε άλλο όνομα, πόσο μάλλον το δωμάτιο στο ξενοδοχείο όπου θα διέμενε. Στις 15 Ιουλίου, χωρίς να έχει προηγηθεί η γνωστή ανακοίνωση «με το ΤΑΚ Παναθηναϊκός να ανακοινώνει την μεταγραφή του τάδε αθλητή», ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος προσκάλεσαν τους δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου κι εκεί παρουσίασαν τον Νίκο Γκάλη.

Με μπλουζάκι πορτοκαλί απόχρωσης, κόσμο να τον αποθεώνει και τα φλας να αστράφτουν, ο Παναθηναϊκός «έντυσε» στα πράσινα τον Νικ, με τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο να καμαρώνουν και να δηλώνουν πως «ο Γκάλης δεν ήρθε για τρία χρόνια, τον θέλουμε για πάντα στον Παναθηναϊκό». Ο Νικ θυμήθηκε ότι ο Παναθηναϊκός ήταν η πρώτη ομάδα που τον πλησίασε στα κολεγιακά του χρόνια, ευχήθηκε καλή επιτυχία στον Αρη και αναφέρθηκε στη δυσκολία που θα είχε, όταν θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την πρώην ομάδα του ως αντίπαλος στο Αλεξάνδρειο.

Τα λεφτά… μπροστά

Ο Γκάλης ήταν σκληρός διαπραγματευτής, ανεξάρτητα αν ο Παύλος Γιαννακόπουλος εκείνη την περίοδο δεν ήθελε να πει περισσότερα. Ο μύθος λέει πως ο Νικ απαίτησε και πέτυχε να παίρνει προκαταβολικά όλα τα χρήματα της σεζόν που ξεκινούσε. Από τον Αύγουστο, το αργότερο Σεπτέμβριο, είχε στα χέρια του όλα τα χρήματα της χρονιάς κι αυτό άλλωστε ήταν ένας από τους λόγους της μεγάλης παρεξηγησης ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Γκάλη, όταν ο Νικ αποχώρησε από το κλειστό του Μετς, στον περιβόητο αγώνα με το Παγκράτι, τον Οκτώβριο του 1994.

Το πρώτο παιχνίδι του Γκάλη με την πράσινη φανέλα: 

Το πρώτο παιχνίδι του Γκάλη με αντίπαλο τον άρη:

Η επιστροφή στο Αλεξάνδρειο:

Οι 36 πόντοι στον τελικό Κυπέλλου κόντρα στον άρη:

Ο Γκάλης επιστρέφει στο ΟΑΚΑ και μέσα σε πρωτοφανή αποθέωση τιμάτε από τον Παναθηναϊκό και τον Παύλο Γιαννακόπουλο πλάι σε Φάνη Χριστοδούλου, Κώστα Παταβούκα και Παναγιώτη Γιαννάκη: 

Πλούσιο φωτορεπορτάζ του μεγάλου Νίκου Γκάλη με την φανέλα του Παναθηναϊκου: 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Όταν ο Παύλος τίναξε την μπάνκα για τον Νίκο Γκάλη! (vids)

Ο… Γκάλης πριν τον Γκάλη! (pics & vids)

Η νύχτα που πράγματι σας κάναμε ΠΛΑΚΑ με τα πιτσιρίκια και χάσατε από τον… Μποχωρίδη (vds)

Το πιο… ΟΜΟΡΦΟ άσχημο ντέρμπι της Ιστορίας (pics&vds)

Παρακαλούμε δώστε βάση παρακάτω: Το Fightingsoul.blog δεν θα είναι ΠΟΤΕ… κερδοσκοπικό. Δεν μας απασχολεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο με το εγχείρημα να φτιάξουμε ιστοσελίδα ενώ δεν μας λες και… λεφτάδες, αποκτήσαμε ως «ομάδα» κάποια επιπλέον έξοδα. Ένα σάιτ έχει ΜΗΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ και αν θες να το ΔΥΝΑΜΩΣΕΙΣ κι άλλο όπως επιθυμούμε εμείς (ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ) για ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ, τα έξοδα αυξάνονται σταδιακά. Παρακάτω λοιπόν, κάτω από ΚΑΘΕ άρθρο, θα τοποθετούμε αυτή την «μπάρα» για όσους γουστάρουν,   ΑΣΦΑΛΩΣ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ, να συνδράμουν. Όπως βλέπετε, τα προτεινόμενα ποσά είναι απειροελάχιστα. Πατάς πάνω στην πράσινη μπάρα, μετά την επιλογή ποσού).

Εμείς από αυτή τη διαδικασία βλέπουμε μόνο το email σου και εσύ το όνομα του σάιτ μας στην «απόδειξη». ΠΡΑΜΑ ΑΛΛΟ

ΕΔΩ ΒΟΗΘΑΜΕ και ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΔΕΡΦΟ, που έχει μεγάλη «λόξα» με παναθηναϊκές χειροτεχνίες και… όχι μόνο. Επικοινωνείτε ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK, όποιος γουστάρει και σας… φέρνουμε σε επαφή ☘️

ΔΙΑΦΗΜΙΣΕ ΚΙ ΕΣΥ, την επιχείρησή σου (μικρή ή μεγάλη) στο  Fightingsoul.blog,  επικοινωνώντας μαζί μας εφόσον το επιθυμείς