Όταν επενδύεις και ασχολείσαι με οτιδήποτε άλλο πέρα από το καλό του μπάσκετ, θα έρθουν και τα «στραπάτσα»… ΚΑΙ σε εθνικό επίπεδο ανδρών (μετά από ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες ηλικίες). Κι όταν λέω «στραπάτσο», δεν εννοώ την ήττα από μια ομάδα σαφώς ανώτερη -όπως έδειξε μέσα στο γήπεδο χθες- από τον προπονητή μέχρι τον… φροντιστή, αλλά αυτήν την εικόνα…

Να υπενθυμίσω σε όλους πως ο κόουτς Αταμάν είχε δει από κοντά όλα τα παιχνίδια του εθνικού αντιπροσωπευτικού μας συστήματος, πέραν της γνώσης που ήδη έχει για το πως ακριβώς -δυνατά και αδύνατα σημεία των παιχτών του που προπονεί στον Παναθηναϊκό-, έστησε έτσι την ομάδα των «γειτόνων», ώστε η δική μας εθνική να μην πάρει ανάσα, να μην απειλήσει ποτέ και να μοιάζει με ομάδα… εφήβων κόντρα σε ανδρική.

Στόχευσε ξεκάθαρα με τους 3 ψηλότερους-δυνατότερους παίχτες που είχε στο παρκέ -συνήθως ήτανε ο Σενγκούν, ο Οσμάνι, κι ο Οσμάν- στο να κλείνουν πολύ βαθιά στην ρακέτα και να μην αφήνουν το Γιάννη όχι να κάνει το παιχνίδι του, αλλά ούτε καν να πλησιάσει κοντά στο καλάθι με χώρο, που είναι και το πιο δυνατό του σημείο.

Παράλληλα, κλείνοντας τόσο πολύ μέσα, όπως λέμε χαρακτηριστικά στο μπάσκετ, με τους 3 από τους 5 παίχτες που έπαιζαν για την Τουρκία, ήτανε δεδομένο ότι θα δώσει αρκετά σουτ -σωστά, αν με ρωτάτε- κυρίως στον Παπανικολάου που τα «έσπασε» και ποντάροντας ακόμα στο ότι από μακριά η εθνική δεν έχει τους σουτέρ που θα «τραβήξουν», ενώ με την πίεση που άσκησε πάνω στη μπάλα στον Σλούκα έχοντας 2 και 3 διαφορετικούς παίχτες να τον κυνηγάνε και παίζοντας τον διαρκώς hedge out με παγίδα -κι αυτός χωρίς καμία βοήθεια στο κατέβασμα- «βραχυκυλώσαμε» από νωρίς και καληνύχτα ζωή…

Και, δυστυχώς, εγώ δεν είδα κάποια παρέμβαση από τον κόουτς Σπανούλη πέραν της «ενεργειακής» (;;;;;) και γενικότερης ανετοιμότητας– ίσως και κατωτερότητας των περιστάσεων των παιχτών της εθνικής. Και με… «παροπλισμένο» τον Γιάννη ο οποίος στο ημίχρονο είχε μόλις 4 πόντους και με τον Σλούκα «κλεισμένο» πολύ καλά, τουλάχιστον στο 1ο ημίχρονο, γιατί μετά πήρε τα… πάνω του και το «πήρε πάνω του» που λέμε, όχι μόνο χάσαμε, αλλά δεν γλιτώσαμε καν ούτε το κάζο.

Η «αδιαβασιά» της εθνικής μας έμοιαζε να είναι από άλλο επίπεδο..! Δηλαδή, αν κάτι δεν αφήνεις στον Οσμάνι, είναι το σουτ, γιατί, πολύ απλά, μόνο αυτό κάνει. Αν κάτι είναι να δώσεις στον Οσμάν, είναι το σουτ, διότι αν βγεις γρήγορα πάνω του, στην Ευρώπη, τουλάχιστον, στο 1ο βήμα και στο ανοιχτό γήπεδο, είναι φοβερός..! Πώς είναι δυνατόν δηλαδή αυτά να μην έγιναν ούτε στο ελάχιστο; Λες και κάναμε ό,τι χειρότερο μπορούσαμε…

Μπορώ να βρω άλλα 10 παραδείγματα, και με συγκεκριμένες φάσεις, όπως πχ κοψίματα στην πλάτη του Παπανικολάου 1 και 2 και 3 φορές, ή τον τελευταίο παίχτη που δεν έκλεινε, ενώ οι Τούρκοι από κάτω έχουν τον «νέο Γιόκιτς», ο οποίος αν και άστοχος –στα ψιλά θα περάσει εδώ η καλή άμυνα του Ντίνου, γιατί μπροστά ήτανε άστοχος και πάλι– την πάσαρε όπως ήθελε, εμείς επιμέναμε εκεί και αφήναμε στο παρκέ να εξελίσσεται μία μπασκετική «καταστροφή». All in all, όπως είπα και στην αρχή, η εθνική εχθές έχασε από μια καλύτερη ομάδα-καλύτερους παίχτες-καλύτερο προπονητή. Ξεκάθαρα.

Η εικόνα όμως, ήτανε προβληματική. Κι αυτό, γιατί οι υποσχέσεις και τα όνειρα, πρέπει να έρχονται μέσα από φιλοδοξίες και σκληρή δουλειά πάνω στο μπάσκετ, με ανθρώπους που αγαπάνε το άθλημα πάνω απ΄ όλα, έχοντας υπηρετήσει τόσο αυτό όσο και την «γαλανόλευκη» και όχι ανθρώπους του…καφέ… Που πριν λίγους μήνες έκαναν… «μουτράκια» και τώρα οι ίδιοι έτρεχαν να πανηγυρίζουν τα καλάθια αυτών που εδώ και δυο χρόνια κάνουν ότι μπορούν για τους κλέψουν τον ιδρώτα…

Κι όπως θα διαβάσετε και στο προηγούμενο άρθρο του Παναγιώτη -κι αν δεν, να το κάνετε- οι Τούρκοι έχουν Τούρκογλου, οι Ισπανοί Γκασόλ, κι εμείς εδώ… φρέντο εσπρέσσο και μάλιστα σκέτο…

ΥΓ: Χωρίς να έχεις πετύχει Σερβία, Γαλλία, Γερμανία, Σλοβενία στο δρόμο σου, με τη χειρότερη Ισπανία των τελευταίων 30 ετών τουλάχιστον, και έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα… Και να μην πάρεις μετάλλιο; Εεε…

ΥΓ.2. Αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο «πατριώτης» με τη…φουστανέλα που έβριζε τον Κ. Σλούκα στο ξενοδοχείο της ομάδας… Λογικά, ήθελε Τεξανό να μην είσαι καν στη ζώνη των μεταλλίων, ενώ δεν αποκλείω να πανηγύριζε μαζί με λοιπούς…εθνικόφρονες τη νίκη της Φενέρ τον περασμένο Μάη στο Άμπουντάμπι…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ανατροπή! Ο Μάικ Τζέιμς στον οσφπ!

Τρομερή γκαντεμιά με Σορτς, που δεν πάει Αυστραλία!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK!!!

Παρακαλούμε δώστε βάση παρακάτω: Το Fightingsoul.blog δεν θα είναι ΠΟΤΕ… κερδοσκοπικό. Δεν μας απασχολεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο με το εγχείρημα να φτιάξουμε ιστοσελίδα ενώ δεν μας λες και… λεφτάδες, αποκτήσαμε ως «ομάδα» κάποια επιπλέον έξοδα. Ένα σάιτ έχει ΜΗΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ και αν θες να το ΔΥΝΑΜΩΣΕΙΣ κι άλλο όπως επιθυμούμε εμείς (ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ) για ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ, τα έξοδα αυξάνονται σταδιακά. Παρακάτω λοιπόν, κάτω από ΚΑΘΕ άρθρο, θα τοποθετούμε αυτή την «μπάρα» για όσους γουστάρουν, ΑΣΦΑΛΩΣ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ, να συνδράμουν. Όπως βλέπετε, τα προτεινόμενα ποσά είναι απειροελάχιστα. Πατάς πάνω στην πράσινη μπάρα, μετά την επιλογή ποσού).

Εμείς από αυτή τη διαδικασία βλέπουμε μόνο το email σου και εσύ το όνομα του σάιτ μας στην «απόδειξη». ΠΡΑΜΑ ΑΛΛΟ.