Όταν ήμουν μικρός, νόμιζα πως… ΓΙΟΣΕΦ ΒΑΝΤΣΙΚ σημαίνει στα ελληνικά… τερματοφύλακας. Και δεν χρειάζεται να με… ρωτήσεις κιόλας, ποιόν ψηφίζω κάθε φορά που κάποια ιστοσελίδα έχει… ψηφοφορία για τον ΚΟΡΥΦΑΙΟ γκολκίπερ της Ιστορίας της καψούρας μας (μαζί με τον ΤΑΚΗ). Ούτε χρειάζεται να… ψάξεις πολύ για το πόσο αγαπά τον Παναθηναϊκό μας ακόμα και σήμερα ο Πολωνός «γίγαντας». Αρκεί η πρόσφατη συνέντευξη του, όπου μίλησε σαν ΟΠΑΔΟΣ. Με τις… υπερβολές του και με τα παναθηναϊκά του «παράπονα», σαν αυτά που έχουμε ΟΛΟΙ.

Παρακάτω, εξαιτίας των ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ, του ευχόμαστε από καρδιάς ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ και με ΥΓΕΙΑ… παρουσιάζοντας τον στους νεότερους και σε όσους δεν είχαν την ΤΥΧΗ να ζήσουν το παιχνίδι-ΕΠΟΣ στο φαληρικό «Μοναστήρι», το οποίο βγάζουμε σήμερα από το… παναθηναϊκό χρονοντούλαπο.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΓΙΟΣΕΦ…

Τον ονόμασαν «βουνό», «κέρβερο», «φύλακα-άγγελο». Με το πρώτο του… παρατσούκλι έμεινε ιστορικά στην Ελλάδα, όπου κατέφθασε το 1990, εν ενεργεία διεθνής κι έχοντας διαγράψει μια ανοδική καριέρα στη χώρα του (παίζοντας κατά σειρά στις Ροντέο Γκόρνικ, Ρουχ Χορζόφ, Γκόρνικ Ζάμπρζε).

Το 1986, μάλιστα, λίγο πριν έρθει στον Παναθηναϊκό, ήταν παρών στο Μουντιάλ του Μεξικού, ως αναπληρωματικός όμως του μεγάλου Γιόζεφ Μλίναρτσικ. Κι αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη η 22-άδα της Πολωνίας ήταν πολύ… «ελληνική», καθώς, εκτός του Βάντσικ, περιείχε τον Γιάτσεκ Καζιμιέρσκι (μετέπειτα γκολκίπερ του Ολυμπιακού), τον Γιάν Κάρας (που έπαιξε στη Λάρισα) και τον Βλότζιμιρτζ Σμολάρεκ, πατέρα του σέντερ φορ Έμπι που έπαιξε με επιτυχία το 2010 στην Καβάλα!!!

Ψηλός (1,98μ!), δυνατός, αποφασιστικός, ο Βάντσικ έκανε την εστία να μικραίνει όταν βρισκόταν «φάτσα» με τον αντίπαλο επιτιθέμενο! Τα τεράστια χέρια του, σαν τανάλιες άρπαζαν και συνέτριβαν τα «εχθρικά βλήματα», ενώ η ψυχραιμία του, παροιμιώδης κι αυτή, τον βοηθούσε όταν η μπάλα είχε πάρει… φωτιά. Ο άσος απ’ το Ταρνόσκι Γκούρι έπαιξε εννέα χρόνια στον Παναθηναϊκό και κέρδισε τα πάντα.

Πρωτίστως, τρόπαια: τρία πρωταθλήματα (1991-96-97) και τέσσερα Κύπελλα (1991-93-94-95), ενώ συμμετείχε στον τελικό του Κυπέλλου το 1997 και το 1999. Ακόμα, συνέβαλε αποφασιστικά με τις αποκρούσεις του στην σπουδαία πορεία του Παναθηναϊκού ως τους «4» του Τσάμπιονς Λιγκ (1995/96). Μαζί με τον Κριστόφ Βαζέχα, ο οποίος ήδη υπήρχε στο ρόστερ του «τριφυλλιού» όταν αποκτήθηκε ο Βάντσικ, αποτέλεσαν το «πολωνικό δίδυμο των επιτυχιών» της ομάδας τη δεκαετία του ‘90.

Τα χρόνια όμως πέρασαν. Η καλή φόρμα έφυγε σιγά σιγά. Το 1999 ο Γιόζεφ Βάντσικ αφήνει τον Παναθηναϊκό και πάει στον Απόλλωνα Αθηνών. Παίζει μαζί του 25 παιχνίδια, και βάζει τέρμα στη λαμπρή καριέρα του την επόμενη σεζόν φορώντας τη φανέλα του Αθηναϊκού (6 ματς) και πάντα στην Α’ Εθνική.

Έπαιξε 282 φορές στο πρωτάθλημά μας. Στην δε εθνική Πολωνίας, άλλες 54.

Μετά το τέλος της καριέρας του, δούλεψε ως γυμναστής τερματοφυλάκων σε διάφορες ομάδες (Παναθηναϊκό, Αίαντα Σαλαμίνας, Ηλιούπολη, μεταξύ άλλων).

Το 1997, κάνοντας χρήση των διατάξεων της ελληνικής νομοθεσίας, ο Γιόζεφ Βάντσικ, αυτός ο παίκτης που γεννήθηκε στην Πολωνία μα δοξάστηκε στην Ελλάδα, πήρε την υπηκοότητα της χώρας μας, μένοντας για πάντα εδώ. Έχοντας κερδίσει το χειροκρότημα του συνόλου των Ελλήνων φιλάθλων με τις επιδόσεις και το απαράμιλλο ήθος του.

Όσο για το γιατί δεν έχει… αξιοποιηθεί από τον Παναθηναϊκό; Διαβάστε και φρίξτε με το τί δηλώνει ο ίδιος: «Τον Παναθηναϊκό τον έχω στη καρδιά, δεν έχω κόκκινο αίμα, έχω… πράσινο. Αυτό είναι θέμα της διοίκησης. Είμαι πικραμένος, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Κάποια στιγμή υπήρχε η προοπτική να δουλέψω στον Παναθηναϊκό, όμως ένας υπάλληλος μου ζήτησε… βιογραφικό και σηκώθηκα και έφυγα».

Αυτά…

Όταν σ’αγάπησα ήμουν παιδί… (Vid&Pics)

Από τα παιχνίδια που δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ μου… Ήταν 1 Μαρτίου του 1995. Λίγες μέρες νωρίτερα (22/2) μας είχαν νικήσει στο πρώτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ 2-1. Μάλιστα, είχαμε βρεθεί να χάνουμε 0-2 με δύο γκολ του Ιβιτς (33′,40′) και το τέρμα του Μάρκου (64′) απλά μας έδινε κάποιες ελπίδες εν όψει της ρεβάνς των προημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδος. Λίγες για τον περισσότερο κόσμο και την… περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Η ρεβάνς ήταν προγραμματισμένη μια… βάρβαρη ώρα. Και γράφω βάρβαρη καθώς παίζαμε εκεί μέσα Τετάρτη νωρίς το απόγευμα, ώρα δύσκολη καθώς τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου είχαν… Αγγλικά. Ήταν τότε εκείνες οι… ρουφιάνικες (lol) εποχές (ειλικρινά δεν ξέρω αν συμβαίνει και τώρα) που από τα φροντιστήρια έπαιρναν τηλέφωνο σπίτι αν δεν πήγαινες. Και το τηλέφωνο στο δικό μου σπίτι είχε χτυπήσει αρκετές φορές εκείνο τον χειμώνα. Ήταν βλέπετε αρκετές οι υποχρεώσεις της Τριφυλλάρας τούτη την ονειρεμένη σεζόν. Έπεσα στην περίπτωση, εκείνη που λέμε «δεν μ’έπαιρνε».

Με έπαιρνε και με παραέπαιρνε όμως να κάνω το μάθημα αγγλικών… «Γαλλικά» καθώς το ραδιοφωνάκι έπαιζε καθ’όλη τη διάρκεια του ντέρμπι «ΕΡΑ Σπορ» και τα γκολ της Πανάθας εκεί μέσα, ήταν πιο ΚΑΥΛΩΤΙΚΑ από ποτέ. Αν και ο μεγάλος χαμός επικράτησε, όχι σε γκολ, αλλά σε μια απόκρουση. Την απόκρουση της ζωής μας. Τότε σ’αγάπησα, που λέει και ο τίτλος. Και τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ.

Μπορεί όπως ανέφερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα να μην μας έδινε πολλές… ελπίδες, ωστόσο πλήθος Παναθηναϊκών κατηφόρισε με τα τρένα στον Πειραιά (τί ωραίες εποχές ρε πούστη..), βάφοντας «πράσινο» ένα αρκετά μεγάλο μέρος του φαληρικού σταδίου, που τότε δεν είχε μετατραπεί ακόμα σε… μοναστήρι, κάτι που μπορείτε να δείτε και στο video.

H Τριφυλλάρα ξεκίνησε ιδανικά και στο 26ο λεπτό ο Καπουράνης (ναι αυτός..) μας έβαλε σε θέση οδηγού. 0-1 αλλά δεν μας έφτανε. Το γεγονός ότι χρειαζόμασταν κι άλλο γκολ, μας ανάγκασε να συνεχίσουμε με τις γραμμές ψηλά στο γήπεδο, κάτι που πληρώσαμε σε δυο αντεπιθέσεις. Ο Αλςξανδρής, που εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε τι του επεφύλλασε η συνέχεια, ισοφάρισε στο 44′ ενώ στο 59′ το αυτογκολ του Καλλιντζάκη έφερε… τούμπα το ματς.

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ του Χουάν Ραμόν Ρότσα όμως δεν είχε μάθει να το βάζει κάτω. Στο 71ο λεπτό, ο Δώνης ισοφάρισε με ωραίο πλασέ και στο 89′ ο Βαζέχα με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, πραγματοποίησε το 3-2. Σκορ πρόκρισης για την Τριφυλλάρα και αυτό που επικρατούσε στην πράσινη εξέδρα δεν είχε προηγούμενο κυριολεκτικά. Ή μάλλον είχε. Αυτό που ακολούθησε λιγο μετά.

Στον αντίποδα, οι «επιστήμονες» τα γνωστά. Η προπαγάνδα δούλευε από εκείνες τις εποχές ακόμα και σε ζωντανή σύνδεση. Με κραυγές απόγνωσης δημιούργησαν αμφισβήτηση τόσο για το γκολ του Δώνη, όσο και για το πέναλτι με το οποίο μας έβαλε μπροστά ο Βαζέχα. Όπως χαρακτηριστικά θα δείτε στο video βέβαια όλα είχαν συμβεί καθ’ολα νόμιμα καθώς ούτε ο Δώνης ήταν σε θέση οφ σάιντ ενώ το τράβηγμα του… παλαιστή Καραιταιδη στον Βαζέχα μέσα στην «ερυθρόλευκη» περιοχή ήταν… μαρς!

Ο… Καραπαπάς εκείνης της εποχής ήταν ο γνωστός Αρης Ποίλας. Ενα αντιαισθητικό πράγμα (με πλοκάμια στην πολιτική ‘φευ’), με τη λογική (;_ του Σάββα του κερατά. Φανταστείτε τώρα κατάσταση… Να τον βλέπεις και να πηγαίνεις τρέχοντας στην τουαλέτα.

Αυτός ο τύπος που λέτε μαζί με τα μπάχαλα που συνέβαιναν στο γήπεδο την ώρα που το ματς παιζόταν και έμπαινε στις καθυστερήσεις, επηρέασαν τον διαιτητή Νικάκη (τον βάζελο ντε…) που στο τελευταίο λεπτό του extra χρόνου προέβη σε μια αλήστου μνήμης… ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ!

Αφού πρώτα έκλεισε τα μάτια σε χερούκλα του Ιβιτς μέσα στην περιοχή, στη συνέχεια εν μέσω τρομερών καταστάσεων στο… μοναστήρι του Ποίλα, έδειξε πέναλτι σε… φύσηγμα του Καλλιντζάκη στον Σέρβο κλεπταποδόχο. Ευτυχώς, εκείνες τις εποχές ο Θεός δεν τα είχε… παρατήσει ακόμα και ο Βάντσικ, στην απόκρουση της καριέρας του, μπλόκαρε το αδύναμο σουτ της Αλέκας.

Αυτό που ακολούθησε του τελευταίου σφυρίγματος, που ήρθε αμέσως μετά, στο πέταλο με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού είναι αυτό που λέμε δεν περιγράφω άλλο… Χελάκη. Και δεν θα περιγράψω… Θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Μητσάρα Μητσάρα … Χρόνια σου πολλά! (photostory&vds)

Η Παράγκα του Καραγκιόζη (Είσοδος Δωρεάν)

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

!!! Παρακαλούμε δώστε βάση παρακάτω: Το Fightingsoul.blog δεν θα είναι ΠΟΤΕ… κερδοσκοπικό. Δεν μας απασχολεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο με το εγχείρημα να φτιάξουμε ιστοσελίδα ενώ δεν μας λες και… λεφτάδες, αποκτήσαμε ως «ομάδα» κάποια επιπλέον έξοδα. Ένα σάιτ έχει ΜΗΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ και αν θες να το ΔΥΝΑΜΩΣΕΙΣ κι άλλο όπως επιθυμούμε εμείς (ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ) για ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ, τα έξοδα αυξάνονται σταδιακά. Παρακάτω λοιπόν, κάτω από ΚΑΘΕ άρθρο, θα τοποθετούμε αυτή την «μπάρα» για όσους γουστάρουν, ΑΣΦΑΛΩΣ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ, να συνδράμουν. Όπως βλέπετε, τα προτεινόμενα ποσά είναι απειροελάχιστα.

(Πατάς πάνω στην πράσινη μπάρα, μετά την επιλογή ποσού). Εμείς από αυτή τη διαδικασία βλέπουμε μόνο το email σου και εσύ το όνομα του σάιτ μας στην «απόδειξη». ΠΡΑΜΑ ΑΛΛΟ.